Winna sama sobie...

 

Procenty robiły swoje. Ale nie ukrywam, chciałam żeby w ten weekend do mnie przyjechał.. teraz po tej rozmowie wiem że bym tego żałowała...  chociaż nie wiem :/

To jeszcze nie koniec..
Zadzwonił telefon... On dzwonił do mnie..

Chciał zobaczyć jak zareaguję..  zareagowałam tak jak zawsze, tylko że byłam w lekkim szoku.
Przez telefon był całkiem inny niż na gg, może dlatego że mam słabość do Jego głosu.. Najgorsze jest to że nie chciałam szybko kończyć tej rozmowy.. i szybko się nie skończyła.. co mnie strasznie zszokowało ;o

Chciałam już kończyć, bo pieniądzę tylko tracił ..

On: już koniec rozmowy?
Ja: no tak, nie trać pieniędzy

On: a chcesz jeszcze rozmawiać??
Ja: nie wiem, a mam chcieć?
On: zadzwonisz??
Ja: mogę zadzwonić..
On: to jak chcesz to zadzwoń
Ja: Nie! zadzwonie jeśli Ty chcesz!!... chcesz???
On: Tak chce..
Ja: no dobra to zadzwonie.. za moment..

 

Po 5 minutach zadzwoniłam.. nie chciałam, ale zadzwoniłam, patrzałam się na tą komórkę jak idiotka, trzęsły mi się ręce.. nie wiem co mnie drgneło, może jestem za bardzo aż uległa.. a może chciałam już wyjaśnić wszystko..

On: Ja bym wolał żebyś sobie odpuściła
Ja: ale ja sobie odpuściłam
On: no ale chciałaś żebym przyjechał w weekend
Ja: no chciałam, bo była szansa.. a ja jestem na chcicy.. biore tabletki.. hormony buzują.. i chciałam żebyś to był Ty
On:... mhmm..
Ja: może to że Ci kiedyś obiecałam że to będziesz Ty tak mi w głowie utkwiło, że teraz trudno mi się rozstać z tą myślą
On: wiem.. może dlatego..
Ja: poza tym Ty wiesz czego ja bym chciała, znasz mnie na tyle..

 

...

 

On: wiesz co
Ja: no??
On: ja się boje tego z Tobą zrobić
Ja: dlaczego??

On: nie wiem
Ja: ale czego się boisz??
On: wiesz co mi przeszkadzało zawsze..
Ja: co?
On: jak myślałem o Tobie, jak wspominałem Cie.. to widziałem Ciebie ale zaraz pojawiała się ta druga osoba ze zdjęcia.. ta pierwsza Magda..
Ja: ... :( moja wina, mój błąd..
On: noo..

Ja: ale jak bym powiedziała Ci odrazu prawdę wtedy, to byśmy teraz nie rozmawiali
On: może i lepiej..
Ja: ale ja nie żałuje..

On: nie?
Ja: nie.. a Ty żałujesz..

On: nie wiem.. ja już nie potrafię ufać kobietom
Ja: co?? przeze mnie??
On: nie wiem czy przez Ciebie, ale nie porafię im ufać

Ja: Ale jak to jest, widzisz w klubie dziewczyne i co, myślisz sobie, nie mogę jej ufać?
On: nie wiem.. jak to jest..
Ja: rozumiem jak byś na czacie lub na gg nie mógł zaufać kobiecie.. ale na normalnej imprezie..?
On: też nie rozumiem... nie wiem..

 

Poczułam się tak cholernie winna, spieprzyłam mu życie.. nie może ufać kobietom..
nie wiem co o tym myśleć..

jestem niedobra.. :(
przeprosiłam Go po raz tysięczny, że Go okłamałam..
ale widzę, że przeprosiny tutaj nic nie zdziałają..

Usłyszałam Go.. czy uczucie się nasiliło, czy powróciło?? nie wiem.. mam zament w głowie.. raczej odeszło.. tylko szkoda, że czuję się tak winna.. bo to moja wina.. aż płakać mi się zachciało po tym jak powiedział, że nie potrafi zaufać.. :( chciałabym mu to wynagrodzić...

 

Za dużo jak na jedną notkę.. głowa mi pęka :/