Wspominam..

Poprzednia notka, nie jest o Dominiku jak ktoś tak pomyślał. To jest notka o osobie, za którą czasem bardzo tęsknię. Która pokazała mi co, to znaczy kochać i być kochanym. Brakuje mi Jego ciepła, tych słów takich miłych, kierowanych do mnie, On wiedział kiedy co powiedzieć, żeby sprawić uśmiech na mej twarzy. Do tego rozmowa z nim zawsze była jakoś taka lekka.. nie trzeba było się zastanawiać "co teraz napisać?" nawet jak nie pisaliśmy nic, to było takie fajne..
Nie potrafię tego opisać. 
No nic.. nie powinnam już o Nim myśleć...
Ale ostanio cześciej jest na gg.. a ja tylko patrzę na to Jego słoneczko.. zastanawiam się czy napisze..
Ale nie pisze.. i chyba dobrze..
Bo ostatnio się juz tak nie rozumiemy jak kiedyś..
W końcu się już skończyło to wszystko dobre pół roku temu.. jak nie dawniej.
Ale brakuje mi czasem tego dawnego..
Dawnego Irka..
On mnie rozumiał..